Wpisy z roku akademickiego 2012/2013
28.09.2012 r.
– W tych dniach bracia żyjący na ślubach czasowych odbywali w seminarium rekolekcje przed odnowieniem ślubów. Nauki głosił Kapucyn o. Juliusz Pyrek. W bardzo impresyjny sposób przekazywał braciom Słowo Boże, a w szczególny sposób akcentował potrzebę życia w prawdzie – w życiu codziennym, życiu chrześcijańskim i w swoim powołaniu. 28 września – Był to ważny dzień dla 16 braci z naszej wspólnoty – na kolejny rok odnowili oni swoje śluby zakonne. Na ręce prowincjała naszej Krakowskiej Prowincji – o. Jarosława Zachariasza ślubowali Bogu życie w posłuszeństwie, bez własności i w czystości Zobacz zdjęcia...01.10.2012 r.
Rozpoczynając Triduum przed uroczystością św. Franciszka rozpoczęliśmy również zajęcia dydaktyczne w naszym seminarium. Pierwsze wykłady, nowe wezwania i wielka nadzieja, że z Bożą pomocą w tym czasie będziemy się mogli znacznie wzbogacić o potrzebną wiedzę i doświadczenie.02.10.2012 r.
Wspólnota seminaryjna spotkała się z naszym Ojcem Prowincjałem, który przedstawił braciom plan działań Prowincji na następne cztery lata. Bracia z wielkim zainteresowaniem wysłuchali tego co Ojcowie Kapitulni postanowili na ostatniej Kapitule Prowincjalnej. Galeria [slideshow id=167]08.10.2012 r.
zdjęcia Po chwilach refleksji i zadumy nad Jego życiem przyszedł czas na radość i taniec. Nasza prowincja zakonna zorganizowała Dzień św. Franciszka, który odbył się 6 października na skwerze przy naszym Seminarium. Na początek - duch franciszkański w piosenkach naszego Fioretti, prezentacje naszych franciszkańskich dzieł (Instytut Studiów Franciszkańskich, Domostwo San Damiano z Chęcin, Fundacja Brat Słońce, Sekretariat Misyjny, Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu). Dzień zakończył koncert uwielbienia, który był dziełem m.in. zaprzyjaźnionego z naszym klasztorem Piotra Pałki, jego chóru Voce Angeli oraz wielu artystów krakowskich i nie tylko. Jesteśmy przekonani, że całe Niebo uwielbiało Pana razem z nami za życie i świętość Brata Mniejszego! Już czekamy na kolejne Franciszkowe imieniny! Więcej na zakonfranciszkanow.pl18.10.2012 r.
13. Poznań Maraton. Brał w nim udział brat Jacek Bielecki z naszej wspólnoty seminaryjnej. Był to już jego ósmy bieg i dotychczas najlepszy - ustanowił swój nowy rekord życiowy - 3 godziny 14 minut i 7 sekund. Dało mu to 357 miejsce na około 5700 uczestników biegu. Tegoroczny Poznań Maraton wygrał Kenijczyk Edwin Yator, a w rywalizacji kobiet Swietłana Kougan z Białorusi, która o 20 sekund poprawiła 10-letni rekord trasy poznańskiego maratonu. Biegi długodystansowe i maratońskie z każdym rokiem stają się coraz bardziej popularne. Wydaje się, że można już śmiało mówić o pewnej modzie na bieganie zarówno wśród mężczyzn i kobiet, ludzi młodych i nawet w sile wieku. Również wśród osób duchownych jest coraz więcej takich, które właśnie przez bieganie dbają o hart ciała, niejednokrotnie w myśl zasady: „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Dowodem tego jest zorganizowanie w tym roku I Mistrzostw Polski Księży i Kleryków w Półmaratonie, które miały miejsce 11 sierpnia br. w Henrykowie koło Wrocławia. Zapewniamy brata Jacka o modlitewnym (i nie wykrywalnym!) dopingu i życzymy, żeby wśród wielu wieńców zwycięstwa, kiedyś znalazł się ten jeden - wieczny. Bo życie to też maraton... Tylko, że dłuższy niż owe 42 km i 195m. [slideshow id=171]20.10.2012 r.
20 października – W naszych franciszkańskich wspólnotach w każdym miesiącu jest taki dzień, kiedy życie trochę zwalnia – jest to comiesięczny Dzień Skupienia. Październiku był on prowadzony przez o. Barnabę Olszewskiego OFM z Kalwarii Zebrzydowskiej. Był to dzień refleksji nad Słowem Bożym a także nad pismami św. Franciszka z Asyżu. Dzieliliśmy się też ze współbraćmi tym co Bóg do nas mówi w konkretnym Słowie w danej chwili. Umocnieni tym dniem możemy dalej iść w imię Chrystusa. Galeria15.11.2012 r.
Mijający tydzień jest dla nas seminarzystów, i zapewne dla wielu braci z naszej krakowskiej prowincji zakonnej, czasem zadumy i refleksji nad tajemnicą śmierci. Bardzo niespodziewanie, i w naszym ludzkim rozumieniu zdecydowanie za wcześnie, odszedł do Pana nasz zaprzyjaźniony furtianin - Pan Kazimierz. Przez wiele lat pracował na naszej furcie seminaryjnej. Był i nadal jest dobrych duchem całego naszego domu! Zawsze pomocny, z poważnym wyrazem twarzy, choć zawsze uśmiechnięty i radosny, z poczuciem humoru, którego nie dało się nie kochać. Choć brakuje go między nami – mocno tego doświadczamy – to jesteśmy przekonani, że na „niebieskiej furcie”, oprócz św. Piotra, jest i nasz człowiek! Msza święta pogrzebowa w intencji Pana Kazimierza odbędzie się w naszej franciszkańskiej Bazylice o godz. 12.30. Ostatnie pożegnanie będzie miało miejsce na cmentarzu Woli Duchackiej w Krakowie. Wierzymy głęboko, że Pan Kazimierz cieszy się już Niebem, jednak prosimy o modlitwę w jego intencji.07.12.2012 r.
Przez dziewięć dni nasza wspólnota Franciszkańska wraz z ludem wiernym gromadzącym się w Bazylice św. Franciszka, przygotowywała się przez Nowennę do Uroczystości Niepokalanego Poczęcia. Codziennie uczestniczyliśmy we Mszach Świętych Nowennowych z kazaniami o. Piotra Bielenina – wikariusza krakowskiego klasztoru św. Franciszka. W ostatnim Dniu Nowenny mieliśmy możliwość uczestniczyć w bizantyjskiej modlitwie maryjnej – Akatyst. Wykonany on został przez brata Marcina Drąga wraz z braćmi ze scholi seminaryjnej wespół z chórem „Voce Angeli” pod kierownictwem pana Stanisława Hrabiego. W Bazylice były zgaszone światła, na środku prezbiterium znajdowała się ikona Matki Bożej, a ludzie trzymali w rękach małe świeczuszki – to wszystko wprowadzało w głęboki klimat modlitwy i kontemplacji Boga w Jego dziele Niepokalanej Maryi.08.12.2012 r.
8 grudnia – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej w naszym Zakonie jest obchodzona w bardzo podniosłym duchu. Niepokalana jest Patronką całego Zakonu Franciszkańskiego, więc jest to kolejny powód do wielkiej radości i uwielbienia Boga za Jego wielkie dzieła.Także ten dzień był ważny dla naszej wspólnoty seminaryjnej i klasztornej z okazji ślubów wieczystych, które w tym dniu złożyło sześciu naszych braci – br. Marcin Mątkowski, br. Marcin Załuski, br. Paweł Kijko, br. Piotr Łopatka, br. Łukasz Pazgan i br. Michał Mordziałek. Na ręce Ojca Wikariusza Prowincjalnego – Piotra Stanisławczyka bracia ślubowali Bogu na zawsze żyć w posłuszeństwie, bez własności i w czystości. Cała uroczystość odbyła się w naszej krakowskiej Bazylice św. Franciszka przy asyście wielu kapłanów naszego zakonu i księży diecezjalnych, a także rodzin i przyjaciół braci neoprofesów solennych. Mszę Świętą z obrzędami ślubnymi upiększała swoim śpiewem schola seminaryjna oraz kwartet smyczkowy ze scholą składającą się z braci i młodzieży z Duszpasterstwa Franciszkańskiego. Po uczcie duchowej w Bazylice odbyła się dalsza część świętowania we wspólnocie oraz w gronie Rodziny i przyjaciół. [slideshow id=173] Relacja na ZakonFranciszkanow.pl GALERIA (zdj. Andrzej Płachetko)18.12.2012 r.
W naszej wspólnocie nadszedł „ten dzień”! Ten wspaniały czas zatrzymania się, zwolnienia i pochylenia się nad Słowem Bożym, zastanowienia się nad swoim życiem, powołaniem, wiarą i Miłością Bożą. Grudniowy dzień skupienia dla wspólnoty seminaryjnej i wspólnoty klasztornej, poprowadził o. Andrzej Włodarczyk – kapucyn ze Skomielnej Czarnej. Dzień skupienia był poprzedzony wspólnym obejrzeniem filmu „Ojciec Światłości” Darrena Wilsona i Bradena Heckmana, który nas wprowadził w klimat zadziwienia Bożą Miłością do człowieka i wielkimi cudami, które Bóg czyni dla nas każdego dnia. Nauczania ojca Andrzeja poprowadziły nas w stronę rozmyślań nad wiarą i nad tym, co nam może przeszkadzać w rzeczywistym jej wzrastaniu i pielęgnowaniu. W centrum dnia była konwentualna Eucharystia. Także ten dzień odróżniał się od powszedniego dnia tym, że modlitwa Liturgią Godzin w tym dniu w całości była uroczyście śpiewana. Na zakończenie dnia skupienia, wieczorem adorowaliśmy Pana w Najświętszym Sakramencie – przez modlitwę prywatna w ciszy, ale także z wielką radością, poprzedzającą niedzielę Gaudete, grając na różnych instrumentach, śpiewając i klaszcząc Panu.05.01.2013 r.
5 stycznia - jeszcze w klimacie świątecznym w naszym seminarium odbyła się XII Sesja Kolbiańska pod tytułem „Święty Maksymilian człowiek wiary”. W czasie tego naukowego wydarzenia mieliśmy okazję wysłuchać referatów o. Andrzeja Gutkowskiego i o. Piotra Bielenina, a także uczestniczyć w panelu dyskusyjnym z udziałem br. kleryka Łukasza Gory, pana inż. dr Antoniego Zięby oraz pani lekarki Katarzyny Mistarz. Całemu przedsięwzięciu przewodniczył nasz ojciec prowincjał Jarosław Zachariasz wraz z ojcem Andrzejem Zającem rektorem naszego seminarium.06.01.2013 r.
6 stycznia – w uroczystość Objawienia Pańskiego (zwane w polskiej tradycji świętem Trzech Króli) w naszym seminarium i klasztorze odbyła się tradycyjna kolęda z poświęceniem cel zakonnych. Wspólnie chodziliśmy od celi do celi śpiewając kolędy i modląc się za braci mieszkających w tych celach. Poświęcone zostały również sale wykładowe oraz rekreacja, rozmównica, kuchnia i refektarz. Po zakończeniu kolędy całą wspólnotą spotkaliśmy się na refektarzu aby wylosować dla siebie świętych patronów franciszkańskich na cały przyszły rok. Seminarium także otrzymała swojego wstawiennika na przyszły rok – św. Elżbietę Węgierską.08.01.2013 r.
8 stycznia – Podczas opłatkowego spotkania wykładowców naszego seminarium odbyło się poświęcenie nowo powstałego oratorium. Dokonał tego nasz prowincjał - o. Jarosław Zachariasz podczas opłatkowego spotkania wykładowców naszego seminarium. Wszystko rozpoczęliśmy uroczystymi nieszporami, a następnie odbyło się poświęcenie nowego miejsca modlitwy, które znajduję się na parterze naszego seminarium, więc jest dostępne dla osób, które nie mogą przebywać za klauzurą. Ponadto jej przeznaczeniem będą tzw. msze kursowe, które bracia z danego rocznika wraz z wychowawcą przeżywają razem.19.01.2013 r.
19 stycznia – Tradycyjnie raz w miesiącu w sobotę mamy w naszym seminarium dzień uczty dla duszy – czyli dzień skupienia. We wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara ks. dr Józef Morawa z UPJP II wprowadził nas w rozważania o wierze, o powstawaniu i pielęgnowaniu wiary w Kościele. Dzień był wypełniony modlitwą, medytacją słowa Bożego, dzieleniem się w grupkach tym co Pan do nas przemawiał przez Pismo Święte w danym dniu. Pod koniec dnia całą wspólnotą adorowaliśmy Jezusa wystawionego w kaplicy seminaryjnej w Najświętszym Sakramencie. Umocnieni na duchu, z nowymi przemyśleniami na temat wiary możemy teraz dalej kroczyć w następne dni Planu Bożego dla nas.23.01.2013 r.
23 stycznia – W tym dniu w naszej wspólnocie żegnaliśmy o. Edwarda Eugeniusza Maciejewskiego, który 18 stycznia 2013 r. w szpitalu w Krakowie zmarł w wielu 78 lat, w 59 roku życia zakonnego i 51 roku kapłaństwa. Bracia klerycy wraz z wychowawcami i wspólnotą klasztorną, a także z braćmi z innych klasztorów franciszkańskich, a także z licznymi siostrami zakonnymi i krewnymi ojca Edwarda, uczestniczyli w uroczystej Mszy Świętej w Bazylice św. Franciszka. Ciało naszego współbrata w Zakonie zostało złożone w grobowcu zakonnym na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.10.02.2013 r.
28 stycznia – 11 lutego – Pod koniec semestru, jak to zawsze bywa, braci kleryków „zaskoczyła” sesja egzaminacyjna! Całe dwa tygodnie stresu i nauki do egzaminów były poprzedzone licznymi zaliczeniami – tymi z ocenami i tymi także bez ocen. Przedmiotów do zaliczenia niezależnie od kursu w seminarium każdy brat miał naprawdę wiele, więc i pracy odpowiednio też było bardzo dużo. Pierwsze dwa roczniki były mocno skupione na filozofii, a wszystkie pozostałe na teologii. Pobożność braci w tym czasie także wzrosła, ale też i przekonanie. Łaska bazuje na naturze, więc bracia w swoich celach, w salach wykładowych, w czytelni, a nawet i na korytarzach, aktywnie przypominali sobie to czego się systematycznie uczyli w trakcie semestru. Z pomocą Bożą już wszyscy bracia są po sesji egzaminacyjnej i zadowoleni mają parę dni na odpoczynek.12.02.2013 r.
11 luty – Na zakończenie każdego półrocza wspólnota seminaryjna ma praktykę spotykania się na kapitułę, aby omówić wszystkie sprawy z poprzedniego semestru, wysłuchać sprawozdań z działalności sekcji kleryckich, a także raportu ojca ekonoma. W tym dniu oprócz sprawozdań sekcji współpracy z uzależnionymi, sekcji sportowej, misyjnej, sprawozdania „Fioretti” i „Żywej Szopki” pierwszy raz także usłyszeliśmy o działalności nowo-powstałej sekcji: franciszkańskiej odnowy charyzmatycznej. Z kapitułą zawsze jest też związany wybór dziekana seminarzystów na przyszły semestr. W drugiej turze tajnego głosowania wyłoniło się dwóch faworytów – br. Krzysztof Jackiewicz i br. Wojciech Szymczak, lecz żaden z nich nie nabrał niezbędnej liczby głosów by zostać dziekanem, więc odbyła się jeszcze trzecia tura, w której wybrany został na nowego dziekana br. Krzysztof Jackiewicz. Został on z wielkim entuzjazmem i oklaskami przywitany przez całą wspólnotę seminaryjną. Po kapitule z wielką radością cała wspólnota spotkała się na rekreacji, aby w braterskiej atmosferze świętować koniec sesji i wybór nowego dziekana.03.03.2013 r.
3 marca był dla kilku z nas dniem szczególnie ważnym. A to wszystko za sprawą tzw. wprowadzenia w posługi lektoratu i akolitatu. Każdy kleryk pragnący kiedyś stanąć po drugiej stronie ołtarza, jest najpierw lektorem, czyli tym, który powołany jest do funkcji czytania Słowa Bożego w zgromadzeniu liturgicznym.
Nowi lektorzy: br. Martin Buntov br. Piotr Chmielowski br. Krzysztof Jackiewicz br. Tomasz Pałuk br. Arkadiusz Żelechowski Kolejną posługą, która „podprowadza” kandydata do święceń kapłańskich jest akolitat. Bracia przyjmujący tę posługę pełnią szereg funkcji podczas liturgii. Najważniejszą jednak zdaje się być udzielanie Ciała Chrystusowego innym wiernym. Nowi akolici: br. Łukasz Gora br. Marcin Jelinek br. Adam Mikosiak br. Stanisław Kim Naszym braciom życzymy gorliwości na drodze powołania!23.03.2013 r.
19 marca to dzień, w którym my bracia wraz z całym Kościołem zwracamy swoje oczy przede wszystkim na św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Jest on jednym z patronów naszego Zakonu. W naszej prowincji jest to również dzień, w którym bracia otrzymują święcenia w stopniu diakona.
Czas seminarium to okres, w którym wielu z nas przygotowuje się do święceń. W tym roku, podobnie jak w Dziejach Apostolskich, wyświęconych zostało siedmiu naszych braci. Pięciu z nich żyje i modli się w krakowskim seminarium, zaś pozostałych dwóch pracuje w klasztorach naszej prowincji.
Nasi nowi diakoni: br. Jacek Bielecki br. Paweł Kijko br. Michał Mordziałek br. Jakub Pałuska - Pieńsk br. Łukasz Pazgan br. Rafał Lotawiec – Oggersheim (Niemcy) br. Marcin Załuski Czas święceń to ogromna radość dla całej naszej wspólnoty! Ta radość udziela się nie tylko samym zainteresowanym, ale również ich rodzinom, których możemy gościć w naszym krakowskim domu. Nie da się ukryć, że każdy z nas, zaangażowany w przeróżne posługi związane z uroczystą Eucharystią, której przewodniczył J.E. ks. bp Jan Zając, z wielkim wzruszeniem i pragnieniem przyglądał się braciom nakładającym na siebie diakońskie dalmatyki. Głęboko wierzymy, że Pan – teraz jeszcze mocniej – będzie opiekował się naszymi braćmi, a im samym życzymy Królestwa Niebieskiego! Zdjęcia z przysięgi wierności Zobacz wszystkie zdjęcia ze święceń.04.06.2013 r.
Początek czerwca to czas kiedy nasza prowincja powiększa się o kolejnych kapłanów. W tym roku święcenia prezbiteratu odbyły się 1 czerwca. Święceń udzielał o. bp Jerzy Maculewicz OFMConv, obecnie posługujący w Uzbekistanu. Neoprezbiterami zostali: o. Konrad Łaniucha, o. Roman Janusz i o. Mateusz Kotyło. Bp Jerzy zwrócił się do przyjmujących święcenia z ważnych słowach zachęty: „Ludzie często potrzebują kogoś, kto ich przyjmie i wysłucha. Proszę, abyście mieli czas dla ludzi potrzebujących. Nie musicie zaraz ewangelizować. Obyście potrafili posłuchać. Umiejcie być nawet z tymi, którzy są daleko od Kościoła, którzy być może na razie nie chcą uwierzyć Panu Bogu, ale może wasza obecność, bycie tuż obok sprawią, że ktoś tego Boga pozna”. W tej ważnej dla krakowskiej prowincji franciszkanów uroczystości nie zabrakło obecności o. prowincjała Jarosława Zachariasza. Zwrócił się on do nowowyświęconych w tych słowach: „Zostajecie posłani w czasie, w którym trzeba przypominać sprawy fundamentalne, prawdy oczywiste. Tak oczywiste, jak to, że małżeństwo jest związkiem mężczyzny i kobiety; zabijanie nienarodzonych to zbrodnia, a nawet tak prozaiczne, że każdy uczciwie pracujący człowiek ma prawo do odpoczynku w niedziele i święta. Przyjdzie wam służyć w takim klimacie, że za te słowa zostaniecie w najlepszym wypadku wyśmiani, także przez ochrzczonych, którzy sami zdają się coraz mniej wierzyć, iż są – jak mówi Chrystus w dzisiejszej Ewangelii - światłem świata czy solą ziemi. Co więcej, niektórzy z nich dawno już uznali kapłanów - i doświadczycie tego niebawem – za zwietrzałą sól, nadającą się jedynie do podeptania. Ale do takiego świata jesteście posłani, sami będąc świadomi swojej słabości i niedomagań” Po święceniach nowi kapłani otrzymali od o. prowincjała obediencje, czyli przydział do wspólnot zakonnych, gdzie już od lipca rozpoczną swoją posługę: o. Mateusz Kotyło w Schwarzenbergu w Niemczech, o. Roman Janusz w Legnicy, a o. Konrad Łaniucha w Zielonej Górze. Neoprezbiterzy swoją pierwszą Mszę świętą z błogosławieństwem prymicyjnym odprawili w niedzielę, najpierw dla wspólnoty sióstr klarysek, a następnie w Bazylice św. Franciszka dla braci z seminarium i wszystkich wiernych. Przysięga wierności Msza święta prymicyjna Zobacz także relację na:10.06.2013 r.
Już po raz ostatni w tym roku akademickim przeżywaliśmy w naszej wspólnocie seminaryjnej i klasztornej dzień skupienia. Jest to dla nas ważny czas comiesięcznego ćwiczenia duchowego i odpoczynku od zajęć fizycznych, odłożenia na bok tego, co na co dzień rozprasza naszą uwagę od tego, co Boże. W tym miesiącu, szczególnie poświęconym Najświętszemu Sercu Jezusowemu, dzień skupienia przypadł w liturgiczne wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny (08.06). Konferencję wygłosił o. prowincjał Jarosław Zachariasz. Podzielił się z nami swoimi refleksjami na temat wiary, przylgnięcia do Jezusa, a także znaczenia autentycznego spotkania z Bogiem. Powiedział m.in. że „właśnie to spotkanie ze Słowem Bożym, z wydarzeniami Paschalnymi, ze zmartwychwstałym Jezusem jest i powinno być fundamentem życia chrześcijanina, życia zakonnika”. Powiedział także, że należy dostrzegać łaski dawane od Boga w codziennych doświadczeniach życia. Nie potrzeba sytuacji ekstremalnych, graniczących z cudem, po to tylko by dostrzec działanie Boga w swoim życiu. Prowincjał zauważył także, za o. Benedyktem Groeschelem CFR (członkiem Wspólnoty Franciszkańskich Braci Odnowy), że życie zakonnika, jak również ludzi wiary, powinno odznaczać się „granicznością”, tzn. gorliwością, życiem Ewangelią, brakiem lęku przed dokonywaniem trudnych decyzji. Powiedział, że „nową ewangelizację można przyrównać do <<nowej gorliwości>>” i w ten sposób głosić całemu światu Dobrą Nowinę. Natomiast w homilii podczas Mszy świętej o. Jarosław zwrócił uwagę na trudy i cierpienia związane z posługą Chrystusowi. Powiedział: „im bliżej Jezusa, tym głębiej zanurzamy się w Jego Mękę”. Następnie wyjaśnił, że trudności, jakie mogą przychodzić na chrześcijanina, mogą nie by przez niego w tym konkretnym czasie rozumiane, a to z kolei może zaowocować nieprzemyślanymi decyzjami, buntem wobec Boga. Prowincjał postawił w tej sprawie za wzór postawę Maryi, która „zachowywała wszystkie te sprawy w swoim sercu” (Łk 2,41-51), a zrozumienie przyszło z czasem. Mszy świętej przewodniczył o. bp Stanisław Dowlaszewicz, franciszkanin z naszego zakonu, który już prawie 30 lat posługuje na misji w Ameryce Południowej w Boliwii, gdzie od 13 lat jest biskupem Santa Cruz. Podzielił się z nami krótkim rozważaniem na temat roli wspólnoty w życiu zakonnika, o radości z niej płynącej. Zachęcił nas również do przeżycia „przygody z Jezusem” (aventura con Jesús), do pójścia za jego głosem, do nielękania się podjęcia pracy w krajach misyjnych. Podczas dnia skupienia obowiązuje nas sacrum silentium, czyli „święte milczenie”. W tym dniu rozmowy ograniczamy tylko do koniecznego minimum. Uwagę skupiamy na tym, co Bóg osobiście pragnie do nas powiedzieć, a w odczytywaniu Jego woli niezwykle pomocna jest cisza. Każdy dzień skupienia przeżywamy uroczyście. Ma to swój wymiar zarówno w programie tego dnia (inny niż w dni powszednie) jak i w liturgii – Mszy świętej i modlitwie brewiarzowej. W godzinie Miłosierdzia Bożego modlimy się Koronką do Miłosierdzia Bożego, następnie rozważamy Słowo Boże i dzielimy się w małych grupach tym, co Bóg do nas przez Nie mówi. A wieczorem trwamy na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem i medytując nad minionym dniem wchodzimy w radość przeżywania niedzieli. Gorąco zachęcamy do próby przeżywania takiego czasu skupienia, oderwania od świata i zbliżenia się do Boga we własnym zakresie, a może w jakiś mniejszych wspólnotach. Nie potrzeba by zakonnikiem by oddać część swojego czasu Bogu, by doświadczać Jego obecności i działania. Nie ma konieczności poszukiwania całego dnia na tę praktykę. Warto jednak zrezygnować z czegoś dla ciała, na rzecz duszy aby zbliżyć się do Chrystusa.21.06.2013 r.
Majowy czas egzaminów maturalnych już przeminął, podobnie jak przekwitły już kasztanowce. Można powiedzieć, że matura i kwiatostany kasztanowców są tak mocno ze sobą zżyte, że gdy widzimy te kwitnące „białe stożki”, myśli od razu lecą do wspomnień z egzaminu dojrzałości. Około połowy czerwca (a niekiedy wcześniej) następuje kolejny tandem, wspominany jeszcze wiele lat po skończeniu studiów. Jest to czas sesji egzaminacyjnej oraz pora kwitnienia lipy. Tej ostatniej często nie widać, ale za to czuć w powietrzu słodki, przyjemny zapach. Jak przy lipach słychać brzęczenie tysięcy owadów, tak często słychać mruczenie braci uczących się i powtarzających sobie przyswajany materiał. Czasem można nawet spotkać brata-nauczyciela, który sobie wygłasza referat, monolog a może nawet wykład, zagłębiając się w meandry rzeczywistości ostatecznych – eschatologii, albo zadającego sobie pytanie quo vadis filozofio, ucząc się współczesnych kierunków filozoficznych. Jak co roku w czasie sesji letniej, nas nauki „umila” nam pan w stroju krakowskim, grając na akordeonie na Plantach, tuż pod oknami seminarium. Czasem, w ferworze „pszczelej” pracy zbierania i gromadzenia wiedzy filozoficzno-teologicznej, szczęśliwie udaje się nie zauważać, że znad Plant płynie melodia tylko 5 pieśni. Błogosławiony, kto posiadł tę sztukę! Jednak chyba największym wyzwaniem tegorocznej sesji jest żar lejący się z nieba. Seminarium jako budynek to ciekawa konstrukcja – im niżej tym chłodniej. Sale wykładowe na parterze wręcz kuszą przyjemnym chłodem, by to właśnie te miejsca wybrać do nauki. Na poddaszu w pokojach warunki pod tym względem są spartańskie, niemalże jak w suchej saunie. Sesja w seminarium rozpoczęta. Minął właśnie jej pierwszy tydzień. Potrwa jeszcze do 27 czerwca. Bardzo prosimy o modlitwę. My również codziennie modlimy się za wszystkich studentów zdających egzaminy.28.06.2013 r.
Coś się kończy, coś się zaczyna. We wtorek 25 czerwca odbyła się kapituła seminaryjna. Jest to spotkanie wszystkich braci seminarzystów wraz z wychowawcami. Rozpoczyna się modlitwą nieszporami ze słowem rektora wprowadzającym w kapitułę. Następnie rozpoczyna się właściwa część obrad kapitulnych. Odczytane zostaje sprawozdanie z poprzedniej kapituły (koniec semestru zimowego), oraz z działalności sekcji działających w seminarium, np. zespołu Fioretti. Następny punkt programu jest niezwykle emocjonujący – wybór nowego dziekana na kolejny semestr studiów. Dziekan jako primus inter pares (pierwszy wśród równych) ma wiele obowiązków i wiele się od niego wymaga, lecz to samo i on może powiedzieć. Przydziela nam, seminarzystom, różne obowiązki. Dziekan to demokratycznie wybrany do reprezentowania nas, postnowicjuszy. Dziekanem na semestr zimowy 2013/2014 został br. Marcin Buntow z 4. roku. Szczerze mu gratulujemy i otaczamy modlitwą. Niech PAN mu błogosławi i całej naszej wspólnocie. 27 czerwca zakończyła się sesja egzaminacyjna. Radośnie wołamy: halleu Jah! Chwała PANU! W tym roku czas sprawdzania (nie)wiedzy nie był tylko „prześlizgnięciem się”, ale obfitował w wiele emocji, zarówno szczęścia jak i rozczarowania. Bardzo dziękujemy za modlitwę w intencji nas i egzaminatorów. Rok akademicki kończymy tak jak i zaczynamy – na Mszy świętej; dziękujemy Bogu za kolejny rok formacji, prosząc o Jego błogosławieństwo na czas wakacji i kolejny rok studiów.20.09.2013 r.
W niedzielę 15 września we Wrocławiu odbył się XXXI Wrocław Maraton, w którym wystartował nasz brat dk. Jacek Bielecki. Jego trasę (42km 195m) pokonał w 3 godziny 9 minut i 45 sekund, ustanawiając swój nowy rekord życiowy, lepszy od poprzedniego o ponad 4 minuty, zajmując tym samym 158. miejsce na 3501 uczestników, którzy ukończyli bieg.Był to już dziesiąty start zakonnika w maratonie, a trzeci we Wrocławiu, który miał miejsce w dość trudnych warunkach atmosferycznych, przy padającym deszczu i chłodzie.
Tegoroczny Wrocław Maraton wygrał Kenijczyk Phalex Kalembu z czasem 2 godz. 18 min. 53 sek., a wśród kobiet zwyciężczynią została Vita Poteriuk z Ukrainy z czasem 2 godz. 44 min. 43 sek.
We wrocławskim maratonie na wózkach wystartowali także zawodnicy niepełnosprawni. W tej klasyfikacji wygrał mistrz olimpijski z Londynu - Rafał Wilk, ustanawiając czasem 1 godz. 4 min. 29 sek., nowy rekord Polski w klasyfikacji zawodników niepełnosprawnych.
Mimo niesprzyjającej pogody wielu wrocławian kibicowało maratończykom podczas całego biegu, aż do mety na Stadionie Olimpijskim. Ponadto na trasie biegu było rozstawionych ponad 20 zespołów muzycznych, które zagrzewały zawodników do walki z czasem i własnymi słabościami.
Biegi długodystansowe i maratońskie z każdym rokiem stają się coraz bardziej popularne. Wydaje się, że obecnie można już śmiało mówić o pewnej modzie na bieganie zarówno wśród mężczyzn i kobiet w różnym wieku. Niejednokrotnie bieganie pomaga w poprawianiu swojej sprawności fizycznej, walce z nadwagą, ale też przełamywaniu swoich lęków i podniesieniu swojej samooceny. Jest również okazją do poznawania ciekawych ludzi i miejsc.
Obecnie wśród osób duchownych jest coraz więcej takich, które podejmują się trudu przygotowań do maratonu, chociażby w myśl zasady: „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Ponadto dla księży i zakonników bieganie maratonów pośród kilku tysięcy osób jest też okazją do ewangelizacji i dawania świadectwa swojej wiary. Aby móc powiedzieć za św. Pawłem: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. ”